Het wrak kwam per toeval aan het licht na een survey van het gebied in het kader van het FlanSea project. Een survey werd uitgevoerd om het anker van een energie-opwekkende boei te kunnen plaatsen in een objectvrije zone. Een survey uitgevoerd met multibeam apparatuur leverde een anomalie op dat vroeger niet gekend was op deze plaats.

De anomalie heeft een opvallende ellips vorm wat wees op de resten van een deels begraven vaartuig. 
Het geheel meet 35 m op een breedte van ongeveer 6 m. 
Hoogste resten steken 2,5 m boven de bodem uit. 
Maximale bodemdiepte op het site bedraagt ongeveer 12 m. 

Het wrak kon uitgemaakt worden als de resten van een houten vaartuig bestaande uit kloeke spanten en versterkingen. Er waren zones waarbij de spanten hoog boven de bodem uitstaken, tot ongeveer een halve meter boven het hoofd van de duiker (dit kon ik vaststellen nadat ik rechtop stond naast de spanten). De constructie is tamelijk robuust waarbij de spanten een dikte van ongeveer 20 cm hebben. Aan de binnenzijde van het wrak werd de bekleding van de romp gevoeld alsook dwars lopende versterkingen en verschillende knieën. Aan de buitenzijde werd hout gevoeld alsook rechthoekige of vierkante bekledingsplaten. De platen bevinden zich in een tamelijk goede bewaringstoestand, waarbij de ene de andere overlapt. Ze zijn door middel van koperen nagels aan de houten romp geklonken. De platen steken tussen een halve meter tot een meter boven de bodem uit.

De romp met de uitstekende, houten ribben kon over een afstand gevolgd worden. Aan beide uiteinden werden stukken verloren visnetten gevoeld die rondom de spanten waren gewikkeld. De bodem in het wrak bestond uit zachte modder, een laag met een diepte van ongeveer 0,8 tot 1 m, met hieronder een hardere onderbodem. In deze onderbodem liggen verschillende aangekoekte keien, brokken corrosie bestaande uit ijzer, zand en keien. Enkele bakstenen konden ook gevoeld worden. De bodem zakte af naar de andere zijde toe, naar wat een schuurput leek te zijn. Aan de tegenovergestelde zijde van de hoge spantenrijen werden ook spanten teruggevonden, weliswaar lager gelegen, alsook verschillende lange dekbalken en planken. Alles leek vrij recent te zijn vrijgekomen omdat er weinig begroeiing te bespeuren was. De bodem aan de buitenzijde van het wrak bestond uit een minder diepe laag modder met een hardere zandbodem hieronder. Een fragment koperplaat en een koperen nagel werden als bewijsmateriaal aan de oppervlakte gebracht. Ook een dekbalk kon aan de oppervlakte gebracht worden. Het hout bewees een soort pijnhout te zijn, mogelijk van Noord-Amerikaanse origine. Naast de overvloedige aanwezigheid van houten spanten, rompplanken, versterkingen en losse dekplanken was er ook een mengeling van ijzeren onderdelen, wat vermoedelijk latten waren.